یه خاطره

دیدم تو اکثر وبلاگها از دست مادر شوهرشون مینالن

منم صلاح دونستم که حق مطلب رو ادا کنم

گر چه میگن تو این مواردا نباید زیاد خوب و بد کسیو گفت مخصوصا خوبیه همسر و خونواده همسر

چون یهو دیدی سنگ رو یخت کردن

اما خوب مادر شوهر من با این تعریفهای من چشم نمیخوره چون خوبیش ذاتیه و از رو ریا نیست

-----------------------------------------------------------

خوب حالا خاطره:

الغرض روزگار اینجوری میچرخه که مادر شوهربنده  ۲ عدد خواهر داره

و جالب اینجاست که این ۳ تا خواهر از داشتنه نعمت تلخ و شیرینه  شوهر بی بهره ان

و همچنین اینکه یکی از خواهرا که وسطی میباشد از نظر اخلاقی چیزی کم از مادر شوهر بنده ندارد که شاید ورژن مهربانتر و به روزتر مادرشوهر بنده است و ایشون و مادر شوهرم شوهرانشان را به مرگ طبیعی از دست داده اند

و خواهر کوچیکه که بسیار به قر و فرش میرسد و مهارت خاصی در نحوه ارتباط برقرار کردن دارد و   فرزندان بسیار بسیار سوسول تحویل جامعه داده هم چون دید خوشی ۲ خواهر در نبود همسر بسیار بسیار بیشتر از خوشی جمع  خانوادگی خودشان است شوهرش را توافقی طلاق داده وعطای شوهرجان را به لقایش بخشید

اون ۲ خواهر اولیه مهربان مزبور از لحاظ مالی هیچ مشکلی ندارند و بسیار در راحتی زندگی میگزرانند چون حقوق بازنشستگیه شوهرانشان و خودشان همووجور بهشان خوشی میرساند

و اما خواهر سومیه که کار دولتی ندارد و خودش هم به تنهایی خرج خود و  فرزندان سوسول را میدهد و بسیار هم میخواهد به روز باشد به ناچار دنباله کار و وام و... میباشد ان هم به وفور

در همین اسنا ایشان تحت عنوان زن سرپرست خانوار به دنبال وامی بودند و همسر بنده هم به بنده  پیشنهاد دادند که این وام را بگیرم و ایشان سودش را ببرد

دور هم نشسته بودیم و اقای همسر داشت کم وکیف وام رو از خاله جانشان میپرسید و بالا و پایین میکرد که یهو خاله جان مثل برق گرفته ها گفت این مواجیب را فقط به زنان سرپرست خانوار میدن

بعد رو کرد به همسری و گفت ولش کن خاله طلاقش بده بره دنبال وام و بعدش وامو ازش گرفتی برو که بری...

من در ابتدا:

من در ۲ ثانیه بعد:

مادرشوهر جان : هرگز میخوام چنین وامی نباشه. پسرم دیگه کجا همچین گلی گیرش میومد و میاد؟؟؟

خاله جان:شیرین زبانیش در نطفه خفه شده و به این صورت در اومد

ومن هم رو به مادر شوهر جونم: