با من بمان

جهان اهنگ او دارد.تصمیم تو چیست؟قدم در راه گذاشته ای

با من بمان

جهان اهنگ او دارد.تصمیم تو چیست؟قدم در راه گذاشته ای

خونه تکونی نداریم

چقدر دلم میخواد کار کنم جنب وو جوش داشته باشم

اما مگه میشه با یه نی نی که همش دلش بغل میخوادو بازی

مگه میشه با یه نی نی و این همه مسولیتی که من در همه ار برابرش دارم مثل سابق باشم

با خودم میگم بزار همه این برنامه ریزیاتو 2 سال دیگه انجام بده 

که قرار نباشه پارسا از لذتهاش جدا بشه

شاید لذت واسه یه بچه 6 -7ماهه دست گرفتن بدون استرس( اونم با دستای نشسته اش)به مبل سفید خونه باشه

شاید لذت واسش کشیدن پرده نو خونه و مالیدنش به دهنش باشه

شاید بازی بازی کردن با گلهای متکا و پشتی باشه

شاید گز کردن قالی اتاقش با شلوار جیشیش باشه

و من نمیخوام هیچ کدوم از این لذتهارو از پسرم دریغ کنم

نمیخوام خونم فعلا مثل سابق تمیزو سفید بمونه

میزارم همه رو واسه 2 سال دیگه که بتونم مفهموم تمیزی و کمک رو با پسرم تمرین کنم اروم اروم

و خودش نتیجه بگیره که هر چیزی رو نباید دست زد

نمیخوام تمیزو براق باشم و از اون طرف حتی یه نه بلند به پسرم بگم که نشونه محرومیت باشه  از لدتی باید ببره و من نزارم

....

با این تفاسیر از خونه تکونی و قالی شویی و تمیز کاری ظاهری به نحو احسنش خبری نیست

گرچه هنوز 2 ماهه که اسباب کشی کردیم

اما خونه تکونی واسه عید یه چیز دیگس

ببخشید منو

سلام به همه ی عزیزان

میدونم واقعا سهل انگاری و بی خیالی منو از دید خودتون نمیتونین درک کنید

تو این مدت با موبایل خیلی تلاش کردم بیامو چیزی بنویسم اما متن سند نمیشد و فقط عنوان نمایش داده میشد

اما اگه بهتون بگم که بارداری سختی داشتم و تو اون هیرو ویر جابجایی خونه دم عید و نداشتن خط تلفن مستقل واسه دسرسی به اینترنت و باز از این طرف به ثمر رسیدن میوه عشقمون و عمل فوق العاده سخت و دردناک و یک عدد پسمل جیغ جیغوی نااااااز که امون مامانو باباشو بریده بود تا 3 ماهگیش

 و مجبور بودم دور ازخونه و زندگیم واسه خاطر این وروجک تا 2 ماه خونه بابام باشم

بعد از اون هم تا 4 ماهگی به مدد کارگر سر خونه و پرستار سپری شد اون روزای سخت و شیرین

و باز تو این شرایط خدا خواستو ما صاحب خونه شدیم و باز اسباب کشی که بخیر گذشت با این نی نی بهونه گیر...

و

و

و

الان هم خدمتتونم با یک عدد پارسای 6 ماهو 20 روزه خواب

و امیدوارم از این به بعد بتونم بیام هم بخونم و هم بنویسم

به امید دیدار