جامه ی عشق

جامه ای بافتته ام تارو پودش از عشق خواستم تا به تواش هدیه کنم 

لیک دیدم که در ان گوشه ی باغ لاله ای پنهانی با نسیمی می گفت: 

جامه ی عشق برازنده هر قامت نیست 

 

چی بگیم والا کاش این دوستای نازنینی که داریم 

قدر خودشونو بدونن تا اسیره هر کس و نا کسی نشن 

دلم میگیره که این جور ساده باهاشون بازی میشه 

کاش یه کم ارزش او همه احساسات پاک و لطیفشونو میدونستن 

و نثار هر کسی نمیکردن 

کاش..........................................