روزی روزگاری

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید -داستان غم پنهانی من گوش کنید
قصه بی سر و سامانی من گوش کنید -گفت وگوی من و حیرانی من گوش کنید
شرح این آتش جان سوز نگفتن تا کی -سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی

روزگاری من و دل ساکن کویی بودیم -ساکن کوی بت عربده‌جویی بودیم
عقل و دین باخته، دیوانه‌ی رویی بودیم -بسته‌ی سلسله‌ی سلسله مویی بودیم
کس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبود -یک گرفتار از این جمله که هستند نبود

نرگس غمزه زنش اینهمه بیمار نداشت -سنبل پرشکنش هیچ گرفتار نداشت
اینهمه مشتری و گرمی بازار نداشت -یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت
اول آن کس که خریدار شدش من بودم -باعث گرمی بازار شدش من بودم

چاره اینست و ندارم به از این رای دگر -که دهم جای دگر دل به دل‌آرای دگر
چشم خود فرش کنم زیر کف پای دگر -بر کف پای دگر بوسه زنم جای دگر
بعد از این رای من اینست و همین خواهد بود -من بر این هستم و البته چنین خواهدبود

پیش او یار نو و یار کهن هر دو یکی‌ست -حرمت مدعی و حرمت من هردو یکی‌ست
قول زاغ و غزل مرغ چمن هر دویکی‌ست -نغمه‌ی بلبل و غوغای زغن هر دو یکی‌ست
این ندانسته که قدر همه یکسان نبود -زاغ را مرتبه مرغ خوش الحان نبود

چون چنین است پی کار دگر باشم به -چند روزی پی دلدار دگر باشم به
عندلیب گل رخسار دگر باشم به -مرغ خوش نغمه‌ی گلزار دگر باشم به
نوگلی کو که شوم بلبل دستان سازش -سازم از تازه جوانان چمن ممتازش

آن که بر جانم از او دم به دم آزاری هست-می‌توان یافت که بر دل ز منش یاری هست
از من و بندگی من اگر اشعاری هست -بفروشد که به هر گوشه خریداری هست
به وفاداری من نیست در این شهر کسی -بنده‌ای همچو مرا هست خریدار بسی

مدتی در ره عشق تو دویدیم بس است -راه سد بادیه‌ی درد بریدیم بس است
قدم از راه طلب باز کشیدیم بس است -اول و آخر این مرحله دیدیم بس است
بعد از این ما و سرکوی دل‌آرای دگر -با غزالی به غزلخوانی و غوغای دگر