هر چی سرمون میاد رو عادت کردیم بندازیم گردنه اینو اون
دائم داریم شکست ها و سر خوردگی های زندگیمون رو عامل سازی میکنیم براشون
پس کی خودمون یه حرکتی کنیم
کی خودمون بشیم اینه دیگران , شایدم هستیمو خبر نداریم
من اصلا نمیخوام بگم شرایط زندگیا خیلی خوبه و عامل بدیش تنها خودمونیم نه
نمیگم کشور آرمانی داریم
نمیگم همه چی فراهم و مهیاست واسه زندگی کردن بی دغدغه
نه
اما میگم این مملکتو تک تک ماها ساختیم
چه اونی که تو خیابون حالا یا مجبوره یا عادتش دادیم گدایی کنه
چه اون معلمی که بی هیچ مسئولیتی میاد درس نداده میره یا معلمی که کل غمش تعلیم و تعلم هستش
چه اون پزشکی که بدون زیرمیزی(شما بخونین شیرینی) بچه 4 ساله رو عمل نمیکنه و چه اون پزشکی که خودش میره در خونه بیمارش و تو خونه عملش میکنه
چه اون سیاستمداری که به اسم حل مشکلات مردم 24 ساعت تو دفترش کنفراس و سمینار صوری میگیره و پا رو پا گذاشته و چه اون سیاستمداری که شبا بعد از کلی مشغله به مادرش که زنگ میزنه حرف اولش اینه که دعا کن مادرجان مدیون ملت نشم
نمیدونم از این مثالها زیاده که بخوام بگم
اما حرفم چیزه دیگست
مشکل اصلی, تک تک خود ماها هستیم
واسه چی دیگرانو عادت میدیم به انجام الگوی غلط
چرا وقتی جایی میبینیم حقی ضایع میشه و کاری به درستی انجام نمیشه برنمیگردیم بگیم داداشه من این کارت به این علت اشتباس؟؟؟
و بعدش خودمو میخوایم با استناد به این اشتباهات خیلی کارای غلط خودمونم توجیح کنیم که فلانی با اون دک و پزش بیا ببین چه میکنه و از من فرد عادی که دیگه توقعی نیست
خدا خودش گفته هر جا دیدین حقی ازتون ضایع میشه بدونین که بازتابش اول خودتونید
حالا چه به واسطه عمل اشتباه قبلی و چه به واسطه اعتراض نکردن
میدونم خیلیها اسم اعتراض که میاد سریع میرن سمت اعتراض کلی به دولت و بحث انتخابات
میدونم دموکراسی کلی نیست اما تو محله خودتون که دموکراسی دارین بابا تو خونتون که ازادین
اگه سوپر محله جنسو گرون فروخت بهش اعتراض نمیکنین بلکه سوپری دیگه رو واسه خرید انتخاب میکنین
دوستای گلم هر جایی که سرمون کلاه گشادی رفت حتما جایی اون طرف چیزی در وجودمون دیده که اینجور سرمونو کلاه گذاشته(حالا اینو خودتون کلی هم در نظر بگیرین)
اگه تک تک ماها درست بشیم جامعه درست ساخته میشه
الان تو خونواده ها بچه های دبستانی هم عادت کردن به رفع رجوع کاراشون که معلممون اله مدیرمون بله
چرا؟ چون الگوسازی کرده
خداوند بر هیچ ملتی تغییر روا نکند، مگر به خواست خود آن ملت
خداوند پلیدی را برای مردم بی خرد و نادان روا میدارد
حق با توست عزیزم
باید خودمون به فکر خودمون باشیم و زندگیمونو و مشکلاتمونو بسازیم
دوست داشتم بیشتر توضیح میدادی
ممنون
با نظرت موافقم
ممنون
با بیشترش موافق نیستم! حداقل میدونم که نسله ما جامعه رو به این فضاحت نکشونده...
بی مسئولیتیه مسئولان تقصیره ماست؟
گرونیه بیش از حد تقصیره ماست؟
اینهمه دزدی و خوردنه حقمون تقصیره ماست؟
نه... تقصیره ما نیست... همین که مثله خیلیا ول نکردم از این مملکت نرفتم و دارم میسازم نشون دهنده اینه که چقدر کشورم و مردمم رو دوست دارم...اما از یه چیزاییش حالم بهم میخوره!
من میدونم حرف تو چیه عزیزم
اما انگار منظور منو کمتر کسی درک کرده
حرف از نسل امروز و دیروزو فردا نیستش
بی مسئولیتی مسئولای ما از اونجاس که منه دانشجو چرا عادت کردم بی زحمت مدرک لیسانسمو بگیرم و پش بندش دکترا
گرونیه زیاد از حد اونجاس که تا اسمش میشه فلان چیز و میخواد گرون بشه هجوم ما مردم واسه خریدن اون جنس 10 برابر میشه و باعث میشه جنسی که میگیریم 2 برابر قیمت باشه اما خوشحالیم که گیرمون اومده
حالا چرا نباید با نخریدنش مشتی بزنیم تو دهنه احتکار کننده ها؟؟؟مشت تو دهنشون نمیزنیم هیچ ,حمایتشون هم میکنیم
دزدی و خورده شدنه حقمون هم اره بیشترش دسته خودمونه
چرا؟چون تا وقتی که دستمون به جایی بند نیست اسمه هر کی میاد که با پارتی و ضابطه مشکلش حل شده یا سر کاره دولتی رفته یا چمیدونم مناقصه رو برده انگشت به دهن میگیریمو نچ نچمون میره هوا که خدا از سرش نگذره حق منو خورد اما همچین که میزنه دایی یا عمویی یا پسرخاله ای پست مهم دولتی میگیره و میشه وزارت خونه ای دیگه بیا بیبن که چه نمیکنیم تلفنه یارو رو از اشغالی در نمیاریم تا کاری واسمون بکنه
مریم جون هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمیگیره
من خودم به شخصه اگه از نظر مالی اونقد داشتم و از اینده شغلی در خارج از ایران اطمینان داشتم یک ثانیه هم واینمیستادم
اخه مطمئن بودم که تو کشوری مثل امریکا حقوق شهروندان به هم اجراییه و مردم به خودشون دروغ نمیگن
سلام مریم جون...شما همون مریمی هستی که یه دفعه در وبلاگ قشنگ بمان با من رو تخته کرد و جواب اس ام اس های من رو هم هیچوقت نداد!!!!آخه این رسمشه که منو لینک کنی و بیای و بری اما یه خبر از خودت به من ندی...اخه رسمشه که من از روی آمار خوانندگانم بفهمم کجایی؟!!!دلم گرفت...چرا وبلاگت رو بستی؟!!!!
نه عزیزم اشتباه گرفتی
سلام مریم خانم
یک مطلب شما یک واقعیت است . همیشه فقط غر می زنم و ایراد می گیریم ولی کسی ایراد خودش را نمی بینه .
مطلبی که گفتی . در جریان است و خودت میدونی که توایران این جور دادگاهها دوسال طول می کشه .
ولی باورت نمیشه شاید هنوز هم دوستش داشته باشم و نگرانش می شم . واقعا نگران میشم . بعد میگم بابا تقصیر خودش بود. خودش دلش برای خودش نمی سوخت .
امیدوارم تو زندگی همیشه موفق باشی .
سلام مریم جون.مرسی گلم که بهم سر زدی.مطلبت جالب بودو قابل تامل .و این واقعا بزرگترین معضله تو ماها ودر کل جامعه.
خوشحال میشم باز بیای پیشم.
شاد باشیو پایدار.
ممنون ساره جان
حتما
تاییدش نکنی ها
سلام خوبی؟
بدو بیا که آپ کردم
سلام مریم جان!
توی گوگل ریدر درستش کردم! سرچ کن کن "گوگل ریدر" توضیح کاملش میاد برات که چیکار کنی که لینک دوستان اینطوری بشه!
من هم همین طوری درستش کردم!
منظورتو متوجه شدم... این بخش از حرفاتو قبول دارم... ماها عادت نداریم از عاداته بدمون دست بکشیم... ولی میخوام اینو بگم که اگه هم بخوایم چیزی رو تغییر بدیم اولا چند دستگی بینمون زیاده و هم اینکه مورد حمایت نیستیم....مثلا من بگم فلان چیز گرون شده...نمیخرم...خب؟؟؟؟ کی واسه این فکره من و حرکتم ارزش قائله...؟
ولش کن...
مرسی بانو جان
من هم حرفم همینه
همه مون چشمون به کارای درست و غلط دیگرانه
اگه هر کدوم از خونواده های ایرانی بدون توجه اعمال و رفتارای همسایه و دوست و فامیل کار درست خودشونو انجام بدن همه چی حله
ما ایرانیا فقط بلدیم با یه انگ جهان سومی بودن و بی فرهنگی همه چیزو لا پوشانی کنیم
اما لحظه ای به فکر نمیکنیم اصل مشکل خودمونیم
فرهنگ سازی رو که نباید یه سازمان تشکیل بشه تا فرهنگ یاد مردم بده
فرهنگ سازی رو خود ما باید تو تک تک کارامون نشون بدیم
مخصوصا این نسل که ۷۰ درصدش تحصیل کرده است
تا کی بشینیم حرفهای غلط و سنتی بزرگترتامونو واسه زندگی به کار بگیریم؟
مشکل از اینجاهاس
سلام دوست عزیز
واقعا با حرفات موافقم ما ایرونی ها همش دنبال بهونه ایم هیچ کی وظایف خودشو درست انجام نمیده اون وقت از دیگران عیب و ایراد میگیرن.
ممنون تداعی جان از همراهیت
اره واقعا کاش خودمون قاضیه خودمون بودیم